The Childhood Collective is een team van twee kinderpsychologen (Lori Long, PhD en Mallory Yee, PhD) en een logopediste (Katie Severson, MS, CCC-SLP). Het belangrijkste is dat het drie moeders zijn die zich inzetten voor de ondersteuning van ouders van kinderen met ADHD en angst. Met meer dan 40 jaar gezamenlijke professionele ervaring geven ze ouders de kracht om wetenschappelijk onderbouwde strategieën te leren om gelukkige en zelfverzekerde kinderen op te voeden!
Voor meer informatie, bezoek thechildhoodcollective.com , volg ons op Instagram @thechildhoodcollective of stuur ze een e-mail: hello@thechildhoodcollective.com .
Ik denk dat mijn kind ADHD heeft… Wat nu?
Je hebt al een tijdje vragen over de ontwikkeling van je kind. Misschien heb je deze zorgen met anderen gedeeld en een luisterend oor gekregen. Of misschien heb je op zijn best afwijzende opmerkingen gekregen ("O, jongens blijven jongens!" of "We hebben allemaal een beetje ADHD!") of onterecht harde ("Ja, want ze hebben meer discipline nodig!" of "Ach, ADHD bestaat niet!").
Hoe uw zorgen ook zijn ontvangen, weet dit: het is ontzettend belangrijk om als ouder op uw intuïtie te vertrouwen. U kent uw kind het beste en u bent de aangewezen persoon om voor hem of haar op te komen.
Uiteindelijk bent u klaar om de volgende stappen te zetten. U denkt dat uw kind ADHD heeft... maar wat nu?
1. Eerst een kleine bemoediging.
Of uw kind nu ADHD heeft of niet, bedenk dat dit niet uw schuld is. Als ouders doen we allemaal ons best met de informatie die we hebben. EN uw kind is nog steeds hetzelfde kind waar u zielsveel van houdt, met of zonder diagnose. Uw kind hoeft niet geholpen te worden, hoewel het misschien wel extra ondersteuning en geduld nodig heeft. Een accurate diagnose kan u daarbij helpen.
2. Deel uw zorgen met de kinderarts van uw kind, als u dat nog niet gedaan heeft.
Kom voorbereid naar het consult. Een doktersbezoek kan overweldigend zijn en allerlei emoties oproepen. Schrijf uw zorgen zo gedetailleerd mogelijk op, zodat u voorbereid bent wanneer het tijd is om ze te delen.
Geef indien mogelijk cijfers voor de frequentie en intensiteit van uw zorgen. In plaats van bijvoorbeeld alleen uit te leggen dat uw kind driftbuien heeft en dat u zich daar zorgen over maakt, kunt u aangeven dat uw kind minstens vijf driftbuien per dag heeft, dat u moeite heeft met het identificeren van de trigger van de driftbuien en dat uw kind meer dan twintig minuten nodig heeft om te troosten. De kinderarts van uw kind kan er dan voor kiezen om verder te gaan door u een aantal checklists over gedrag te laten invullen. Andere kinderartsen kunnen direct instemmen met een doorverwijzing naar een specialist. U kunt ook vragen om een doorverwijzing naar een specialist, zoals een kinderpsycholoog, neuropsycholoog of ontwikkelingspediater.
3. Vraag de leerkracht of de kinderopvangmedewerker van uw kind naar zijn/haar bevindingen en zorgen.
Soms kan de communicatie tussen thuis en school wat stroef verlopen. De leerkracht van uw kind maakt zich misschien zorgen, maar uit die pas als het *te* moeilijk wordt. Als de leerkracht van uw kind geen zorgen heeft, deel dan een aantal van uw eigen observaties en kijk of die overeenkomen met wat de leerkracht van uw kind in de klas heeft opgemerkt ("Ik merk thuis dat mijn kind moeite heeft om gemakkelijk van de ene activiteit naar de andere over te stappen. Merkt u dit ook op school en heeft u iets gedaan om het soepeler te laten verlopen?").
4. Vertrouw op je intuïtie en neem de volgende stap als je niet tevreden bent.
Als u zich in een situatie bevindt waarin de kinderarts van uw kind een afwachtende houding heeft aanbevolen of de leerkracht van uw kind aangeeft geen zorgen te hebben, maar u toch sterk van mening bent dat uw gezin ondersteuning nodig heeft, kunt u alsnog vervolgstappen ondernemen. U kunt een uitgebreide evaluatie aanvragen. Aanbieders die deze uitgebreide evaluaties het vaakst aanbieden, zijn kinderpsychologen, neuropsychologen of ontwikkelingspediaters. U kunt ook een evaluatie aanvragen via de lokale school van uw kind (of via vroege interventie, afhankelijk van de leeftijd van uw kind) om te bepalen of uw kind in aanmerking komt voor extra ondersteuning via de school.
5. Leer nieuwe tools die werken.
De waarheid is dat veel gangbare opvoedingsstrategieën NIET op dezelfde manier werken voor kinderen met ADHD. Van emotionele uitbarstingen tot uitdagend gedrag, je hebt een nieuwe reeks strategieën nodig om je kind te ondersteunen. Je hebt hulpmiddelen nodig om je kind te helpen luisteren, die frequente driftbuien te beheersen en je te helpen contact te maken met je kind. Bekijk onze gratis ADHD-opvoedgids, die je zes tips geeft om een gelukkig en onafhankelijk kind met ADHD op te voeden!
6. Sluit je aan bij steungroepen en zoek naar bronnen die gezond en ondersteunend aanvoelen.
We horen steeds vaker van ouders dat een van de belangrijkste aspecten van deze reis is om in contact te komen met ouders die het begrijpen. Sluit je aan bij je lokale CHADD -groep of zoek op sociale media naar ADHD-oudergroepen. We zouden het geweldig vinden als je onze sociale media volgt, @thechildhoodcollective, waar we dagelijks tips, tools en humor delen voor ouders van kinderen met ADHD (en vermoedelijke ADHD). We hebben ook een blog ( thechildhoodcollective.com ), waar we veelvoorkomende zorgen en vragen van ouders zoals jij bespreken!
Onthoud dat deze groepen en hulpmiddelen ervoor moeten zorgen dat je je beter voelt, niet slechter. Weet dus wanneer je afscheid moet nemen van ongezonde relaties.
En nog wat bemoedigende woorden ter afsluiting: u kent uw kind het beste en u bent de beste pleitbezorger voor uw kind. Zoek steun en begeleiding bij professionals en ouders die het zelf hebben meegemaakt. Maar twijfel er nooit aan dat uw zorgen terecht zijn en dat uw stem ertoe doet.