“Wanneer gaan we eten, mama?”, riep mijn dochter vanuit de woonkamer.
“Zes uur.”
"Wanneer is dat?" vroeg ze.
“Kijk op de klok,” antwoordde ik met een vleugje ergernis.
Er kwam geen antwoord, dus stak ik mijn hoofd om de hoek van de kamer ernaast. Mijn dochter stond voor de schouwklok te puzzelen hoe ze de tijd moest aflezen, en belangrijker nog, hoe lang het nog zou duren tot het avondeten.
Ik realiseerde me niet dat het onvermogen van mijn dochter om de tijd te vertellen en te berekenen een symptoom was van een leerstoornis. Ik nam simpelweg aan dat het kwam door een gebrek aan goede lessen op school, of dat ze niet eens had geprobeerd om de tijd te leren vertellen toen het werd geleerd.
Ik zou later ontdekken dat haar moeite met klokkijken en -rekenen slechts een symptoom was van een diepere uitdaging: ze had dyscalculie.
Dyscalculie wordt soms omschreven als een "specifieke leerstoornis met een beperking in rekenen". Het wordt het best begrepen als een beperking die iemands vermogen om getallen en de daarmee verbonden hoeveelheden te begrijpen, beïnvloedt. Hoewel het bekend staat als een "leerstoornis", heeft het veel meer impact dan alleen leren. Het beïnvloedt veel dagelijkse taken en verdwijnt niet zodra iemand klaar is met school.
Tekenen van dyscalculie zijn onder meer:
- Moeite met het aflezen van de tijd, vooral op een analoge klok, en moeite met het berekenen van de tijd.
- Heb je moeite met gewone numerieke bewerkingen, vooral aftrekken, vermenigvuldigen en delen?
- Fouten bij het achteruit tellen, tellen met sprongen en het rangschikken van getallen vanaf een ander beginpunt dan “1.”
- Nog steeds wordt er op de vingers geteld, zelfs nadat collega's al zijn overgestapt op efficiëntere methoden.
- Het niet kunnen subitiseren, dit is het vermogen om kleine hoeveelheden te zien (zoals 3, 4 of 5) en de hoeveelheid te kennen zonder elk item te tellen.
- Moeilijk om een schatting te maken, zelfs bij kleine hoeveelheden.
- Opvallend zwak geheugen voor getallen, zoals reeksen, rekenstappen, wiskundige feiten en vermenigvuldigingstabellen.
- Verwarring over de richtingen, bijvoorbeeld links en rechts, noord en zuid, en gebrek aan richtingsgevoel.
- Verwarring over alle aspecten van geld.
- Het niet gemakkelijk kunnen herkennen van getallenpatronen.
- Angst tijdens de wiskundeles en bij het uitvoeren van alledaagse taken met getallen.
Dyscalculie is een minder bekende leerstoornis die vaak niet wordt herkend of gediagnosticeerd. Toch wordt geschat dat één op de twintig leerlingen en volwassenen dyscalculie heeft, oftewel ongeveer 5% van de bevolking.
Leerlingen met dyscalculie hebben gespecialiseerde instructie nodig die ingaat op de specifieke nuances van dyscalculie. Mensen met dyscalculie kunnen numerieke concepten begrijpen wanneer ze worden onderwezen op een manier die aansluit bij hun unieke hersenstructuur.
Lees hoe de Time-Timer Visual Timer leerlingen met dyscalculie helpt in deze eerdere blogpost:
https://www.timetimer.com/blogs/news/a-valuable-tool-for-confusion-with-time
Over de auteur:
Laura M. Jackson is moeder en auteur van een nieuw boek, Discovering Dyscalculia . Je vindt meer artikelen, bronnen en workshops op haar website, www.lauramjackson.com . Om het eerste hoofdstuk van haar boek gratis te downloaden, ga je naar www.lauramjackson.com/book .